ଓମନିଆ ର ବାଦଶାହ ର ଝି ଶିରିଁ କେତନି ସୁନ୍ଦର ଥିଲା । ତାର ଫଟୁ ଦେଖିକରି ହି ପର୍ସିଆର ବାଦଶାହ ଖୁସରୋ ପସନ କରିପକାଲା । ସେ ସାଂଗେସାଂଗ ନିଜର ଦୁତର ହାତେ ବିହାର ପ୍ରସ୍ତାବ ପଠାଲା । ଖୁସରୋ ର ପ୍ରସ୍ତାବ ଯେତେବେଳେ ଶିରିଁ କେ ମିଲଲା ତ ଶିରିଁ ବି ହଁ ବଏଲା ହେଲେ ଗୁଟେ ସର୍ତ ରଖଲା । ଆର ସେ ସର୍ତ ଥିଲା, ବାଦଶାହ ପର୍ସିଆର ଲୋକ ଆର ତାର ଲାଗି ଗୁରସର ସମୁଦର ଆନିକରି ଦେଇ ଦଉ ।
ବାଦଶାହ ବି ସର୍ତ ଥି ରାଜି ହେଇକରି ଏନ୍ତା ଲୋକ ନୁରି ବସଲେ ଜିଏ କାମ କେ ପୁରା କରି ପାରବା । ତାହାକୁ ଗୁଟେ ଲୋକ ମିଲଲା ଜିଏ ତାକର ନାଲି କୁଡବାର ଦାଇତ୍ୱ ନେଇଥିଲା । ତାର ନାଁ ଥିଲା ଫରହାଦ । ଇ ଭିତରେ ବାଦଶାହ ଶିରିଁ କେ ବିହା ହେଇଗଲେ ।
ବାଦଶାହ ଫରହାଦକେ ଡାଖିକରି ଶିରିଁ କେ ଭେଟାଲେ ଯେ ତାର ହିସାବେ ନାଲି କୁଡାହେବା । ଶିରିଁକେ ଦେଖଲା କି ଫରହାଦ ତାର ରସିଆ ବନିଗଲା । ନାଲି କୁଡଲା ବେଲକେ ଫରହାଦ ଶିରିଁ ର ନାଁ ଘୁଷୁଥାଏ ନ । ଦିନେ ଶିରିଁ ସେନକେ ବୁଲି ଆଏଲା କି ତଲେ ଝୁକି ଯେଇକରି ପ୍ରେମ ନିବେଦନ କଲା, ହେଲେ ଶିରିଁ ଘୁଡକି ଦେଇକରି ପଲେଇ ଆଏଲା ।
ଇତାର ଉତାରୁ ଫରହାଦ ନାଲିକେ ଜଲଦି କୁଡବାର ଲାଗି ଲାଗିପଡଲା । ଶିରିଁ ର ନାଁ ନେଇକରି ସମିଆଁ ନୁ ପହେଲା ନାଲି ତ କୁଡି ପକାଲା ଫରହାଦ ହେଲେ ଆଘୋର ନୁ ଆର ଜଖା ହେଇଯେଇଥିଲା । ଯେତେବେଲେ ବାଦଶାହକେ ଇ କଥା ଖବର ମିଲଲା କି ରାଗେ ଜଜରମାନ ହେଇଗଲା । ହେଲେ ଫରହାଦ ନେଇଁ ଡରିକରି ମନର କଥା କହିଦେଲା କି ସେ ଶିରିଁର ଲାଗି ଆର ନିଜର ମନ ମସ୍ତିଷ୍କ ଉପରେ କାବୁ ନି କରିପାରବାର । ଇ କଥା ଶୁନି ବାଦଶାହ ଖଣା ଉଠେଇକରି ମାରବାର କଲା କି ମଂତ୍ରି ମନା କରଲା । ଆର ଫରହାଦକେ ବଏଲା ଯଦି ଇ ପାହାଡର ଆର ଫାଲ ତକ ପାହାଡକାଟିକରି ବାଟ ବନେଇ ପାରବୁ ତ ଶିରିଁକେ ତୋର ସାଂଗେ ବିହା କରେଇଦେମୁଁ । କାରଣ ମଂତ୍ରି ଜାନିଥିଲା ଯେ ଫରହାଦ ଇ କାମ କରି ନି ପାରେ ହେଲେ ରସିଆ ଫରହାଦ ସର୍ତ ମାନିନେଲା ।
ପ୍ରେମ ଲାଗି ଦିନ ରାଏତ କାମକରିକି ଫରହାଦ ସଡକ ବନେଇ ବସଲା । ତାର ପ୍ରେମ ଶେଷକେ ଶିରିଁର ମନ ଘନିନେଲା । ସଡକ ପୁରା ହେବାର ଦେଖିକରି ବାଦଶାହ ଘବରେଇ ଗଲା । ସେ ଫରହାଦ ନିକେ ମିଛ ଖବର ପହଁଚାଲା କି ଶିରିଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଦେଲା । ଇଟା ଶୁନିକରି ଫରହାଦ କାଁଥି ଥି ମୁଡ ପିଟି ପିଟି ଗୁଗାଲା ଆର ନିଜର ମୁଡେ କୁଢେର ମାରି ହେଇକରି ନିଶାସ ଛାଡିଦେଲା । ଯେତେବେଲେ ଶିରିଁ ନିକେ ଫରହାଦର ମରନ କଥା ପହଁଚିଲା ବେଲେ ଶିରିଁ ନରଦି ନରଦି ଫରହାଦର ମୁର୍ଦାର ନିକେ ପହଁଚିଗଲା । ଆର ଯେତେବେଲେ ସେ ବାଦଶାହର ମିଛ ଖବର ବାବଦେ ଜାନଲା ବେଲେ ମହଲକେ ଫିରବାରକେ ମନା କରିଦେଲା ଆର ଫରହାଦର ପାହା ନ ଶାଁସ ଛାଡିଦେସି ।
ସାକେତ ଶ୍ରୀଭୂଷଣ