ଦୁନିଆ ର ସବୁ ଆଗ ଧାଡ଼ିଆ ଦେସ ମାନକର ଲେଖେଁ, ଆମର ଦେସ ଭାରତ ନ ବି ଲୋକକର ଇଚ୍ଛା ଆଉ ପ୍ରସିଦ୍ଧି ପେବାର ଭୋକ ଟା ମେଟ୍ରୋ ସିଟି ର ଅଟୋର ମିଟର ଲେଖେଁ ଧେଏଁ ଧେଏଁ ବଢ଼ୁଛେ । ମେହଜି ବି ହେଥୁଁ ବାଦ କେନ୍ତା ପଡତେ ଜେ! ହେ ପ୍ରସିଦ୍ଧି ଲାଗି ସେମାନେ ବି କିଛି ଦାମ ଚୁକାବାର କେ ତିଆର ଅଛନ । ସେ ଘର ର ମେହଜିି ହଉ କି, ନୁଆଁ ପିଢ଼ି ର ଚାକରିଏନ, ସଭେ ନାଁ କରା ହେବାର କେ ଜେନ୍ତା ଦୌଡ଼ି ପଡ଼ଲେ ନ ।
ଏଜ ଦୁନିଆଁ ନ ସବକେ ଗ୍ଲେମର ଦରକାର । ଫେସନ, ସ୍ଟାରଡ଼ମ ଆର ସାମାଜିକ ହକାବାଦି ନ ସଭେ ଜେନ୍ତା କାମଦାମ ଛାଡ଼ି ଲାଗି ପଡ଼ିଛନ । ଗଣମାଧ୍ୟମ ବି ଜାହାକେ ଜାଣା ଆର ଜେନ୍ତେଇ ଦରକାର, ଦେବାରକେ ନେ ପଛେଁ ପଡବାର ।
ଉଦାହରଣ ହିସାବେଁ, ଟୁକେଲକର ଭିତରେଁ ଧେଁ ଧେଁ ବଢୁଥିବାର ଫେସନ ଚିନ୍ତାଧାରା କେ ନିଆଜଉ । ମିଡ଼ିଆ ଭି ଫେସନ ଇଣ୍ଡସ୍ଟ୍ରିକେ ବହୁତ ଦଉଛେ । ଆଜିର ଭାରତ ର ମେହଜିି ଫେସନ, ସାରା ଦୁନିଆଁ ନ ନାଁ କଲା ନ । ସୁନ୍ଦରି ହକାବାଦିମାନେ ବି ତାକେ ହୋମଗାଡ଼େ ଘି ରୁକଲା ଲେଖେଁ ସାଙ୍ଗ ଦଉଛେ । କେଁ ସ୍କୁଲ, କେଁ କଲେଜ ସବୁନୁ ଟୁକେଲମାନେ ଫେସନ ଆଉ ସୋ ବିଜ ଆଡକେ ଘିଚି ହଉଛନ । ସବେ ପତଲି ଆର ଛରହରି ହଇ ନିଜର ମୁଡ଼େଁ ମିସ ମୁକୁଟ ଟେ ଦେଖବାର କେ ଚାହୁଁଛନ । ଛୋଟ ସହର ହଉକି ମେଟ୍ରୋ, ସବେ ହକାବାଦି ଉଜୁକ କରୁଛନ ଆର ସଭେ ସେଥୁଁ ଭାଗନେବାକେ ଚେସ୍ଟା ବି କରୁଛନ । ଗୁଟେ ସାଧାସିଧା ଟୁକେଲ କି ମେହଜି ନୁ ମିସ ମୁକୁଟ ପାଏବାରଟା ଗୁଟେ ଲମା ପ୍ରକ୍ରିୟା ଏ । ଖାଲି ଟୁକେଲ କି ମେହଜି ର ଉଁଚା, ଜେନଟା କି ବଦଲା ଜାଇ ନେ ପାରେ, କେ ଛାଡ଼ି ଦେଲେଁ ଦିହଁ ର ସବୁ ଅଙ୍ଗକେ ଛୋଟ ବଡ, ଇଆଡ ସେଆଡ କରାଜାଇ ପାରୁଛେ । ଆପଣ ଜାନିଥିବେ ସୁନ୍ଦରି ମୁକୁଟ ଲାଗି ସୁସ୍ମିତା ସେନକେ silicon breast implant କରବାକେ ପଡ଼ିଥିଲା । ସିଲିକନ ଇଞ୍ଜେକସନ ତ ଗାଲ, ଚଏଣ, ନାକ କେ ବି ସୁନ୍ଦରିଆ କରବାର ଲାଗି ବେଭାର ହଉଛେ । ସ୍ରିଦେବି, ସିଲ୍ପା ସେଟ୍ଟି, ୟୁକ୍ତା ମୁଖି ଆଦି ଆଗ ଧାଡ଼ିଆ ହିରୋଇନକର କଥା ଅଜନା ନୁହେଁ କାହାକେ । ମାଏଝିକର ଭିତରେଁ ଅସୁନ୍ଦର ଦିସବାର ଡ଼ର, ଆର ସୁନ୍ଦର ଦିସବାର ତହଁକ ହିଁ ହେ ଫେସନ ସାମାନ ବନଉଥିବାର ସଂସ୍ଥା ମାନକୁ ଫାଏଦା ଜୁଗଉଛେ ।
ହେଲେ, ଇତାର ଆର ଫାଲ ବି ଦେଖୁନ । ଗୁଟେ ସତ, ସରଲ, ଆର ଗହଗହ ଭାରତିୟ ମେହଜି, ଜେ କି ଗାଲର ବ୍ରଣ କେ ମେଟାବାର ଥୁଁ ଜହ, କପାଲ ର ସିନ୍ଦୁର ବିନ୍ଦୁ କେ ଜହ ଗାଢ଼ା କରବାରକେ ଚାହେଁସି, ଜେନଟା କି ତାର ବର ର ଲମା ଜିବନ ସାଙ୍ଗେ ଜଡ଼ିତ ଏ । ସେ ଅଧିକାର କାଣା ନେ ଜାନି, ଜାନିଛେ ତାର କର୍ତବ୍ୟ ପାଲନ କରବାର ।
ଏଜ କେନସି ସୁନ୍ଦରି ହକାବାଦି କେ ବିରୋଧ କଲେଁ ଆମର ମିସ ଇଂଡିଆ ଆର ମୁକୁଟଧାରି ମେହଜିମାନେ, ମେହଜି ଅଧିକାର ର କଥା ଉଠାସନ । କିନ୍ତୁ ହେ ସୁନ୍ଦରି କି ସେଲେବ୍ରିଟି ମାନେ କେଭେଁ, ମନ କି ଦିହେ ନ ଟିକେ ବି ଦୁଖ କରସନ କାଏଁ, ଗାଁ ଗହଲି ର ଟୁକେଲ ଛୁଆ ଭ୍ରୁଣ ହତ୍ୟା କଥା ସୁନିକରି? ହଁ ଆମେ ଫେସନ ହକାବାଦି କେ ବିରୋଧ ନେ କରବାର, ହେଲେଁ ନାଁ କରା ହେଲା ଉତରୁଁ ତାକର ସାମାଜିକ ଜିମ୍ମେଦାରି କେ ବି ନେ ଭୁଲବାକେ କହୁଛୁଁ । ଟୁକେଲଟେ ଜନମ ହେଲା ପରେଁ ପିଲାଟେ କରବାର କେ ଜୋର ଦେବାର ଠାନୁ ପିଲାଟେ ଜନମ କଲା ପରେଁ ଆଉ ନେ ଜନମ କରବାର ଜେନ୍ତା ତହଁକ ଲାଗିଛେ । କେ ଜାନେ ଫେର ଟୁକେଲଟେ ନେ ହଇଜାଉ ନ ।
ଆମେ କାହାକେ ପୁରନା ପରମ୍ପରା ଥୁଁ ବାନ୍ଧି ହ ବଲି ନେ କହେବାର । ହଁ ମେହଜି ହିସାବେ ଜେନ ସ୍ୱାଭିମାନ ଟେ ରହେବାର କଥା, ସେଟା ନିସଚେ ସମକିରର ନୁ ଥାଉ, ସେ ଗଅଁଲି ହଉକି ଇ ଜୁଗର ସ୍ମାର୍ଟ ମେହଜି ଟେ ହଉ । ମେହଜିଟେ ସରଲ, ଚାଲୁ କି ଫେସନବାଲି ହେବାର ଠାନୁ ଇଟା ଜହ ଜରୁରି ହଉ କି, ସେ ଦୁନିଆ ର କେନସି କନେ ବି ଥାଉଁ, ନିଜର ଉପସ୍ଥିତି କେ ଦର୍ଜ କରୁ । ଆର ସମାଜ ଥି ଆମେ ବି ସିଖବାର କଥା ଜେ, ଡ଼େଙ୍ଗା, ବୁଠି, ମୁଟା, ପତଲା, କଲା, ଗୁରା, ଜାହାବି ହଉ, ସବୁକେ ସୁନ୍ଦରତା ନଜରେ ଗ୍ରହଣ କରବାଟା ହିଁ ଠିକ ଏ । କାଏଁଜେ ବଏଲେ ସୁନ୍ଦରତା ଦିହେନୁ ନୁହେ ମନୁଁ ଫୁଟସି ତ ଖାଲି ଦିହେ ନୁହେଁ, ଆସୁନ ଜିଇଁବାର ତରିକା କେ ସୁନ୍ଦର କରମା ।